Η παρούσα έρευνα έχει σκοπό να διερευνήσει τις γνώσεις, τις αντιλήψεις και τη στάση του πατέρα αναφορικά με το μητρικό θηλασμό, όπως αυτές καταγράφονται σήμερα στην ελληνική κοινωνία τις πρώτες ημέρες μετά τη γέννηση του παιδιού του. Η έρευνα διεξήχθη σε Δημόσιο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, σε δείγμα εκατό (100) πατέρων των οποίων οι γυναίκες γέννησαν στο διάστημαΙουλίου-Αυγούστου 2005. Ως μέθοδος συλλογής των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε πρωτότυπο αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο. Η συμμετοχή στην έρευνα ήταν ανώνυμη και προαιρετική. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι μολονότι οι συμμετέχοντες δήλωσαν σε μεγάλο ποσοστό ότι είχαν ενημερωθεί για το μητρικό θηλασμό, εντούτοις αγνοούσαν σημαντικές συνιστώσες για τον τρόπο που τελικά αυτός επιτυγχάνεται. Οι πηγές πληροφόρησής τους για το μητρικό θηλασμό προέρχονταν περισσότερο από βιβλία και περιοδικά καιλιγότερο από επαγγελματίες υγείας.  Οι γνώσεις τους για τα οφέλη του μητρικού θηλασμού στο παιδί και τη μητέρα κρίθηκαν ελλιπείς. Από τη συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων στην παρούσα έρευνα, σημαντική ήταν η παραδοχή ότι θεωρούν αξιοσημείωτη την άσκηση υποστήριξης και την ενθάρρυνση της συντρόφου τους από τους ίδιους στηνπροσπάθεια που καταβάλλει η μητέρα για την επιτυχία του μητρικού θη­λασμού. Ωστόσο,  αξιοσημείωτα μεγάλο ήταν το ποσοστό των πατέρων που δήλωσαν ότι δεν θα ήθελαν η σύντροφός τους να θηλάσει σε δημόσιο χώρο, γεγονός που θα πρέπει να προβληματίσει σε ποιό βαθμό είναι αποδεκτό από τη σημερινή κοινωνία το δικαίωμα κάθε μητέρας και κάθε παιδιού στο μητρικό θηλασμό.Οι επαγγελματίες υγείας έχουν την ευθύνη της υπεύθυνης ενημέρωσης του ζευγαριού σχετικά με το μητρικό θηλασμό, όπως και της ενθάρρυνσης για τη συμμετοχή του πατέρα στη διαδικασία φροντίδας και υποστήριξης της συντρόφου του σε ό,τι αφορά το μητρικό θηλασμό. Η ενημέρωση και η συμβουλευτική για το μητρικό θηλασμό είναι αναγκαίο να ασκούνται συστηματικότερα και πιο οργανωμένα από επίσημους φορείς και να απευθύνονται και στον πατέρα, ο οποίος είναι σε θέση να διευκολύνει, να ανατροφοδοτήσει, να εμψυχώσει και να ενθαρρύνει τη σύντροφό του στην περίοδο της λοχείας και να συμβάλει αποτελεσματικά ως ο “σημαντικός άλλος” στην εδραίωση του μητρικού θηλασμού. Ο σημαντικός ρόλος του συντρόφου και πατέρα στην επιτυχία του μηρικού θηλασμού είναι ανάγκη σήμερα να υπογραμμισθεί καί να αποτελέσει έναν από τους μοχλούς, που θα χρησιμοποιηθούν για τη διάδοση, την υποστήριξη καί την προαγωγή του