Τα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά εφαρμογής της επισκληριδίου αναλγησίας τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έχουνως συνέπεια οι μαίες να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο και να αναλαμβάνουν περισσότερα καθήκοντα, τα οποία σχετίζονται με την παρακολούθηση των γυναικών που υποβάλλονται σε επισκληρίδιο αναλγησία. Ωστόσο,  ελάχιστα γνωρίζουμε για τη γνώμη που έχουν οι μαίες για τη μέθοδο αυτή. Από τη στιγμή που η βιβλιογραφία λίγα έχει να μας προσφέρει για το συγκεκριμένο θέμα,  σκοπός αυτής της έρευνας ήταν να βρει και να καταγράψει αυτές τις απόψεις των μαιών. Για τη διεξαγωγή της έρευνας χρησιμοποιήθηκε η μελέτη περιπτώσεων (case study) με τη μέθοδο της ποιοτικής ανάλυσης. Τα στοιχεία που συλλέχτηκαν από συνεντεύξεις προέρχονται από δείγμα έξι (6) μαιών,που εργάζονται σε δυο διαφορετικές Μαιευτικές Κλινικές της Βόρειας Ελλάδας.  Με την ανάλυση των στοιχείων προέκυψαν τέσσερις κύριες ενότητες: α) επισκληρίδιος αναλγησία και εξέλιξη τοκετού, β) επισκληρίδιος αναλγησία και μαιευτικές επεμβάσεις, γ) συσχέτιση της επισκληριδίου αναλγησίας με τον κίνδυνο ανώμαλης προβολής του νεογνού, δ) επισκληρίδιος αναλγησία συγκρινόμενη με το φυσικό τοκετό, χωρίς χρήση φαρμακευτικής αναλγησίας.Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η επισκληρίδιος αναλγησία αυξάνει την πιθανότητα των μαιευτικών επεμβάσεων, ενώ δεν επιδρά αρνητικά στην εξέλιξη του τοκετού, αν και οι ερωτηθείσες συμφώνησαν ότι μπορεί εν μέρει να συμβεί αυτό αν η αναλγητική μέθοδος τεθεί πολύ νωρίς στον τοκετό. Επίσης, οι μαίες δεν αποδίδουν τον κίνδυνο ανώμαλης προβολής του νεογνού στην παραπάνω μέθοδο αναλγησίας, ενώ η πλειοψηφία των μαιών εξέφρασε αρνητική στάση ως προς την αυξανόμενη εφαρμογή της επισκληριδίου στη μαιευτική πρακτική.